Het begin van het einde

Vandaag is de start van mijn laatste week hier in het prachtige Valenica. Ja je leest het goed, gewoon al mijn laatste week! Wat heel gek voelt en heel dubbel. Uiteraard leef ik er echt naar toe om naar huis te gaan en heb ik daar ook enorm veel zin in, maar hoe dichterbij dat komt, hoe dubbeller mijn gevoel word, omdat ik ook weet dat ik mijn leventje hier in Valencia weer achterlaat.

Vandaag was dan ook extra dubbel, omdat ik vandaag de macarons uit ging delen op school. Uitdelen op school.. haha. Klinkt net alsof ik jarig ben. En was ik dat maar, want ik weet ineens 100 dingen die ik wil hebben 🤣 Anyway, iedereen reageerde echt super enthousiast en zoooo lief erop, Paula gaf me zelfs nog een dikke knuffel.

Deze week heb ik extra veel les, meer dan normaal. Dan komt omdat ik nog 4uur extra kan en mag meedraaien bij een andere groepsles die momenteel dezelfde nieuwe verleden tijden leert als ik. Ik vond dit super fijn, omdat ik in de andere groepsles in tijden moet praten die eigenlijk niet kloppen, maar het wel verstaanbaar moet blijven voor de andere klasgenoten. Dat kan dan enorm verwarrend zijn.

Vandaag kon ik dus extra oefenen en nogmaals navraag doen over datgene wat ik gister dus zo niet snapte bij het huiswerk maken. En vandaag viel dan ook EIN-DE-LIJK het kwartje.

Ik heb vandaag ook finally een film gekeken die ik al een tijdje wilde zien! Namelijk; ‘’Head full of honey’’. Het is een zielige, mooie en echt hele leuke film! Echt een aanrader. Het gaat over dementie, heel interessant.

Eigenlijk moet ik mezelf bezig houden met de laatste dingen in mijn schrift schrijven etc, maar ik heb nog al last van uitstelleritus  deze week 😂